Hypermobiliteit (dan kan variëren van lichte overbeweeglijkheid in je gewrichten, tot aan het Syndroom van Ehlers-Danlos en M.Marfan), is een zwaar onderschat fenomeen, waar in de volksmond soms zelfs wat hilarisch op gereageerd wordt. Hypermobiliteit is altijd een genetisch fenomeen. Wat men daarbij te weinig weet is dat hypermobiliteit kan escaleren tot meerder vormen van neurovegetatieve disregulatie zoals Fibromyalgie (FMS), ME/CVS en Aura-migraine.
In de visie van Epiphora Methode worden er forse ontsporingen (FMS, ME/CVS) van het neuro vegetatief systeem uitgelokt door een verstoorde doorbloeding van ons brein, plus de logische stress-response reacties die dat oplevert.
In de pagina ‘Hoe werkt het’ leggen we dit uit in een video en beschrijving. Met name een slechte houding van het hoofd ten opzichte van de nek én een slechte houding van de nekwervelkolom, kunnen een stremming geven in de bloedaanvoer naar het achterdeel van je brein.
 
Twee derde van alle mensen hebben een niet goed ontwikkelde Cirkel van Willis. Wanneer de Cirkel van Willis niet goed is aangelegd kan er onvoldoende hulp komen van uit het halsslagaderssysteem. Daarbij gaat het brein alarmsignalen uitzenden. Als dat aanhoudt ontstaat uiteindelijk neurovegetatieve disregulatie: de prikkelgeleiding ‘raakt de kluts kwijt’ en gaat over tot een chaotische, paniekerige, ontregelde en niet betrouwbare regulatie van alle systemen. En zo voelen we onszelf dan ook: vliegerig, we kunnen het niet vinden, machteloos, en uiteraard niet blij met de situatie.

Wanneer je hypermobiel bent, heb je meer moeite om je lichaam in de juiste houding te houden, en dus moet je echt harder werken voor een goede houding. Je bent dus eerder moe, én: als je houding ‘inzakt’ zak je dieper in omdat je dat….kunt. Hierdoor kom je sneller in een slechte nekhouding terecht in vergelijking met iemand die niet hypermobiel is.
Daarbij heb je een veel snellere kans op een stremming in je nekslagaders. De over-inspanning die voor jou ‘normaal’ is, gaat daardoor ook nog eens gepaard met fors neurovegetatief capaciteitsverlies, waardoor het al op jonge leeftijd kan leiden tot de verschijnselen en vervolgens tot een diagnose. Wij hebben al kinderen behandeld van 10 en 11 jaar, meestal met hypermobiliteit als eerste oorzaak, soms na een licht nektrauma, in combinatie met een familiair slecht aangelegde Cirkel van Willis. Wij hebben ook mensen van middelbare leeftijd behandeld die vanaf kindstijd deze symptomen en verschijnselen hadden, met later de diagnose ME/CVS. Ook dan kan de Epiphora Methode het bevrijdende verschil maken, zoals op een aantal video’s, op de pagina ‘Ervaringen’, te zien is.

Wat te doen?

Omdat hypermobiliteit blijvend is, adviseren wij altijd om extra aan de juiste houding te werken als preventie, maar ook zeker als de door ons genoemde verschijnselen opkomen of er al jaren zijn. Laat niet van je Cirkel van Willis afhangen hoe de doorbloeding is van het achterdeel van je brein!